သမီးရည္းစား ဘဝမွတစ္ဆင့္ ၾကင္စဦး ဇနီးေမာင္ႏွံ အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ၾကေသာ ‘သက္’ ႏွင့္ ‘ကို’ တုိ႔ ႏွစ္ဦး …
အခုေတာ့ ၾကင္စဦး ဇနီးေမာင္ႏွံ ဘဝမွသည္ ေဖေဖ ေမေမ ဘဝကို မၾကာခင္ ေရာက္ရွိလာဦး ေတာ့မည္။
မဂၤလာသက္တမ္း ၂ ႏွစ္ျပည့္ခါနီး အခ်ိန္ …
”သက္ေရ… မ်က္ႏွာ သစ္ေတာ့ေလ၊ ထုိင္ၿပီး ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ၊ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးကလည္း ၿပံဳးလုိ႔…”
”အင္း… ညက အိပ္မက္မက္ တယ္ေလ သားသားေလး ေမြးတယ္တဲ့”
” ဒါနဲ႔ပဲ …စဥ္းစားရင္း ၾကည္ႏူးေနတယ္ ေပါ့”
”ဟုတ္တယ္ေလ၊ ဟုိတစ္ခါ အိပ္မက္တုန္း ကလည္း သားသားေလးက ေျပာေနတာ၊ သူ႔ကုိ လူ႕ဘဝ လာခြင့္ေပးပါတဲ့”
”ကဲပါ…ထထ… ေနာက္တစ္ပတ္ဆုိ ကုိတုိ႔ သိရေတာ့မွာမဟုတ္လား၊ ဆရာဝန္နဲ႔ျပဖုိ႔ ခ်ိန္းထားၿပီးၿပီေလ၊ အာလ္ထရာေဆာင္း႐ုိက္ရင္ ဒီတစ္ခါ အေသ အခ်ာ ေျပာလုိ႔ရၿပီလုိ႔ ဆရာဝန္မ ႀကီးက ေျပာတယ္ေလ”
”ဟုတ္တယ္ကုိရဲ႕၊ သက္လည္း အဲဒီရက္ကုိ ေတြးၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ဝမ္းသာေနရတာ”
”ဒါေပမဲ့ သမီးေလးဆုိရင္ေကာ”
”သမီးေလးဆုိရင္ အင္း… သမီးေလးဆုိ လည္း… သမီးေလးပဲေပါ့”
”ေအးေပါ့၊ ကုိတုိ႔အတြက္ကေတာ့ သားေလးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သမီးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ သားသမီးက သားသမီးပါပဲ။ သားဆုိလည္း အဖုိးတန္တဲ့ သားေလးျဖစ္ေအာင္၊ သမီးဆုိ လည္း လိမၼာတဲ့သမီးေလးျဖစ္ေအာင္ ေမြးရမွာ က ကုိတုိ႔ တာဝန္ပဲေလ”
”ဟုတ္ပါတယ္။ ေၾသာ္… မနက္ျဖန္ စေနေန႔ဆုိေတာ့ သက္တုိ႔ ေစ်းဝယ္ထြက္ရေအာင္ ေနာ္။ လုိအပ္တာေလးေတြ စဥ္းစားထားတာ ရွိတယ္”
”ဟုတ္ပါၿပီ သြားၾကတာေပါ့။ ကဲ… ကုိ အလုပ္သြားေတာ့မယ္၊ ညေနက်မွ ညစာ အတူ စားမယ္ေနာ္”
‘သက္’ ရဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲက ‘ကုိ’ ကြယ္ေပ်ာက္ သြားသည့္တုိင္ သက္အိပ္ခန္းထဲက မထြက္ျဖစ္ ေသး။ အိပ္မက္ကုိ ျပန္စဥ္းစားရင္း ၾကည္ႏူးမႈ ေတြကုိ တစ္ေယာက္တည္း ဆက္လက္ခံစားေနမိ သည္။
ဆရာဝန္မႀကီး တြက္ထားေပးတဲ့ ရက္အရ ဆုိရင္ ႏုိဝင္ဘာလ မွာ ေမြးမွာျဖစ္ပါသည္။ ေမြးဖြားမယ့္ ကာလကို မွန္းၿပီးေတာ့ သက္၏ အေတြးေတြက ဆက္ လက္ ျပန္႔ လြင့္ေနဆဲ။
- သားေလးဆုိရင္ ဘယ္လုိနာမည္မ်ဳိး မွည့္မလဲ၊
- သမီးေလးဆုိရင္ေကာ၊
- ဖေအတူသားေလး ျဖစ္မွာလား၊
- မေအတူသမီးေလး ျဖစ္မွာလား။
”ကဲ… ေရာက္ပါၿပီဗ်ာ၊ ျဖည္းျဖည္းလည္း ဆင္းဦး။ အေပါက္ဝက ခဏေစာင့္၊ ကုိ ကား ထားၿပီးရင္ လာခဲ့မယ္”
ကိုေျပာတဲ့အတုိင္း သက္က shopping centre ရဲ႕ ေရွ႕အဝင္ေပါက္ ကေန ေစာင့္ေနပါ သည္။ ထုိစဥ္ မွာပင္ ၂ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲ ၿပီး လာေနေသာ အမ်ဳိးသမီးက သက္ရဲ႕ မ်က္စိအျမင္ အာ႐ုံထဲ ေရာက္လာခဲ့သည္။
”အင္း… ေနာက္ (၂)ႏွစ္၊ (၃)ႏွစ္ဆုိရင္ ငါ့မွာလည္း ဒီလုိ ကေလးေလး နဲ႔အတူ ေစ်းဝယ္ ထြက္ရေတာ့မယ္”
ကေလးက ေရွ႕မွ ေျပးမလုိ လုပ္လုိ႔ မိခင္ျဖစ္ သူက ေနာက္ကေန အေမာတေကာ ေျပးလုိက္ ေနတာကုိ ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးမိျပန္သည္။
”ေဟ့… သက္၊ ဘာေတြ ၿပဳံးေနျပန္တာ လဲ”
”ဟုိမွာေလ ကုိရဲ႕၊ ကေလးေလးက ေရွ႕က ေျပးလုိ႔ သူ႔အေမ ခမ်ာ မနည္းလုိက္ေနရတာ၊ ေနာင္ဆုိရင္ သက္လည္း ဒီလုိဘဝ ေရာက္မွာ ေနာ္၊ ဒါကုိ ေတြးၿပီး ၿပံဳးမိတာ ပါ”
”အင္း… ၿပဳံးထား ၿပံဳးထား၊ တကယ္ ႀကံဳလာရင္ေတာ့ ၿပံဳးႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ကဲ … လာ… လာ၊ ဝင္ၾကစုိ႔”
ကုိေျပာတာလည္း ဟုတ္တုတ္တုတ္လုိ႔ သက္ေတြးမိေတာ့ အၿပံဳးတုိ႔ ရပ္သြားရသည္။
”ကုိေရ… အႏွီးစေတြကေတာ့ မ်ားမ်ား ဝယ္ထားမွ ထင္တယ္”
”ဘာျဖစ္လုိ႔”
”ေၾသာ္… ေမြးရက္ ခန္႔မွန္းထားတာက ႏုိဝင္ဘာလထဲမွာဆုိေတာ့ ေဆာင္းတြင္းပဲ ဆုိၾကပါစုိ႔။ အဲဒီေတာ့ ကေလးက ႐ွဴး႐ွဴးေတြ ခဏခဏ ေပါက္မွာေလ။ အႏွီးက အေရ အတြက္ နည္းေနရင္ အလ်ဥ္မမီမွာစုိးလုိ႔ပါ”
”ဟုတ္ပ… ဟုတ္ပ”
”ၿပီးေတာ့ အႏွီးစကလည္း ခ်ည္သား စစ္စစ္ျဖစ္မွရမွာ ကုိရဲ႕”
”ေအးပါကြာ၊ လာ… ေဟာဟုိက ဆိုင္မွာ ေမးၾကည့္ၾကတာေပါ့”
”ဟုိဘက္ကဆုိင္က ပုိၿပီးေရြးစရာမ်ားတယ္ ကုိရဲ႕။ အဲဒီကုိ သြားမယ္”
”ကဲ… ကဲ… သက္သေဘာ၊ သက္ သေဘာ”
အႏွီးကိစၥၿပီးျပန္ေတာ့ တျခား တုိလီထြာလီ ေတြ ဆက္ဝယ္ရဦးမည္။ ေခါင္းထဲမွာ မွတ္ထား ေသာ စာရင္းထဲက ဘာဝယ္ရမလဲ သက္စဥ္းစား ေနတုန္း…
”ဟုိမွာ သက္…. ဟုိဦးထုပ္ ကေလးက အေရာင္ေလးေရာ၊ အဆင္ေလးေရာ… မ်က္စိထဲမွာ ေတာ္ေတာ္လွတယ္”
”ဘယ္ဟာေလးလဲ”
”ဟုိမွာေလ၊ ဟုိးေနာက္ဆုံးက… အျပာ ေရာင္ရင့္ရင့္ေလးကြာ”
”အင္း… ကုိေျပာသလုိ လွပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့…”
”ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လဲ သက္ရဲ႕။ ေစ်းေမးၿပီး သင့္ေတာ္ရင္ ဝယ္ရေအာင္ေလ”
”သက္ စဥ္းစားေနတာ ရိွတယ္”
”ဘာမ်ားလဲကြာ”
”ဟုိေလ ႐ုပ္ရွင္ေတြ ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာ မင္းသမီးက ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ရၿပီဆုိရင္ ကေလး အတြက္ သုိးေမြး ဦးထုပ္ေလးေတြ သုိးေမြးေျခ အိတ္ေလးေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ လက္နဲ႔ ထုိးၾကတာ ေလ။ အဲဒါကိုၾကည့္ၿပီး ငါ့က်ရင္လည္း ဒီလုိပဲ လုပ္မယ္လို႔ သက္က စိတ္ကူးထားခဲ့တာ”
”ေအာင္မေလး သက္ရယ္၊ ကဗ်ာဆန္ေန ျပန္ပါၿပီ။ သက္က ဒါေတြလုပ္မွ မလုပ္္တတ္ တာ”
”ဟုတ္ပါတယ္၊ မလုပ္တတ္ဘူးဆုိတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္ရင္မရဘူးလား”
”ေဟာဗ်ာ… သက္က ဒါကုိ ကုိယ္တုိင္ ထုိးဖုိ႔ အခုမွ သင္မယ္ ဟုတ္လား”
”ဟုတ္တယ္ေလ.. ေနာက္ထပ္ ၅ လ ေက်ာ္၊ ၆ လ လုိေနေသးတာပဲ၊ ဒီအေတာအတြင္း သင္ရင္း ထုိးသြားရင္ မီႏုိင္တာေပါ့”
တအံ့တၾသ ျဖစ္ေနေသာ ‘ကုိ႔’ မ်က္ႏွာကုိ သက္ ျမင္ရတဲ့အခါ ဘယ္လုိ အဓိပၸာယ္နဲ႔ ေျပာ ေနတယ္ ဆုိတာကုိ သက္ခံစား ရိပ္မိပါသည္။ ဒါေပမဲ့ မၾကာခင္မွာဘဲ ကုိ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚ က ခံစားခ်က္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းသြားသည္။ အဓိပၸာယ္ေတြ ေျပာင္းသြားသည္။ ကုိ သေဘာ ေပါက္သြားၿပီ ထင္ပါသည္။
”ဟုတ္သားပဲ၊ ေကာင္းတယ္… ေကာင္း တယ္၊ သက္ဆႏၵရွိရင္ လုပ္ေပါ့။ ကဲ… ဒါဆုိ ဘယ္မွာ သင္မွာလဲ”
”ကုိကလည္း ေဝးေဝးလံလံ စဥ္းစားေန တယ္။ ေမေမ့ဆီမွာ သင္မွာေပါ့”
”သက္ေမေမက ဒါေတြ လုပ္တတ္တယ္”
ကုိက တအံ့တၾသေလသံျဖင့္ ေမးလာပါ သည္။
”အင္းေပါ့။ လုပ္တတ္တာေပါ့။ သက္ရဲ႕ ငယ္ငယ္ကအဝတ္အစားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားကို ေမေမ ကုိယ္တိုင္ခ်ဳပ္၊ ေမေမကုိယ္တုိင္ ထိုးေပးခဲ့တာေလ”
”ဟုတ္လား”
”ဟုတ္တယ္. ေမေမ အသက္နည္း နည္းရသြားေတာ့ မ်က္စိေၾကာင့္ ဆရာဝန္က ဒါေတြ မလုပ္ပါနဲ႔ ဆုိလုိ႔ ေမေမ နားလုိက္တာ။ အင္း… သက္မေမြးခင္ က ေမေမကုိယ္တုိင္ ထုိးထားတဲ့ ဦးထုပ္ ကေလးေတာင္ ေမေမ သိမ္း ထားတယ္ ထင္တယ္”
ကုိတစ္ေယာက္ အံ့ၾသမႈေတြရ ၾကည္ႏူးမႈ ေတြကုိ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ခံစားေနရတယ္ ဆုိတာ ကုိ႔မ်က္ႏွာက သက္ေသျပေနသည္။
”ဒါေပမဲ့ သက္က ကုိယ္တုိင္ထုိးတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ေတာ္ၾကာ အေညာင္းမိေနဦးမယ္”
အံ့ၾသ ၾကည္ႏူးမႈႏွင့္ အတူ ပူပန္မႈေတြက လည္း ကုိ႔စိတ္ထဲ ေရာက္လာျပန္ပါသည္။
”ေၾသာ္… ကိုကလည္း၊ သက္သိပါတယ္။ နားနားေနေန လုပ္မွာေပါ့။ အရင္ပဲ သင္ပါရ ေစဦး။ အင္း…ေမေမ႔ကုိ သင္ခုိင္း ရမွာလည္း အားနာသလုိပဲ”
”ကဲပါ၊ ဒါဆုိ ေနာက္တစ္ပတ္ ေမေမတုိ႔ဆီ သြားတဲ့အခါ တုိင္ပင္တာေပါ့ေနာ္။ ဟင္… သက္ ေစာေစာက ၿပံဳးေနတဲ့ မ်က္ႏွာက အခု ဘာျဖစ္ သြားတာလဲ။ ေဟာဗ်… မ်က္ရည္ ေတြနဲ႔”
”……….”
”ကဲ… ကဲ… သက္ရယ္၊ အခုပဲ အေကာင္းကေန ဘာျဖစ္သြားရျပန္တာလဲ။ လာ… လာ… ဟုိေထာင့္က ခံုေလးမွာ ခဏထုိင္ရေအာင္”
ဟုတ္ပါသည္။ သက္ရဲ႕အေတြး မ်ားက ေမေမ့ဆီ ေရာက္သြားရင္း သက္ အိမ္ေထာင္ မျပဳခင္ေလး မွာ ေမေမနဲ႔ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ ၾကတဲ့ ကိစၥကုိ သတိျပန္ရမိသည္။
ထုိအခါမွ ေမေမေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ား မွန္ကန္ေၾကာင္း သက္သတိဝင္ သြားသည္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ေမေမ အေပၚ စာနာ နားလည္ သြားၿပီး ဝမ္းနည္းသလုိ ခံစား သြားရ သည္။
”ေအးေပါ့… ကုိယ္တုိင္ အေမျဖစ္လာ တဲ့အခါ သမီး နားလည္လာမွာပါ” တဲ့။ ”ေမေမ့ စကားေတြ မွန္တယ္ ဆုိတာ သမီး သိပါၿပီ ေမေမ” လုိ႔ ေမေမ႔ကုိ ေတြ႕တဲ့အခါ သက္ေျပာ ျပရပါေတာ့မည္။
”ေဟာ… သမီးတုိ႔ပါလား၊ လာၾက လာၾက”
ေမေမ႔အသံက ဝမ္းသာအားရမႈေတြ အျပည့္ႏွင့္ သက္တု႔ိလင္မယားကုိ ႀကိဳဆုိပါ သည္။
”အေဖႀကီးေရ၊ ဒီမွာ သမီးတုိ႔ ေရာက္ လာၾကၿပီ”
သက္ရဲ႕ေဖေဖ ကုိလည္း ေအာ္ေျပာေနျပန္ ပါသည္။ ေမေမ့ ဝမ္းသာမႈေတြက ဘာနဲ႔မွ ႏႈိင္းယွဥ္လုိ႔ မရဘူး ဆုိတာ ေမေမ့မ်က္ႏွာမွာ ေပၚလြင္ေနသည္။ မိဘဆုိတာ သား သမီးေတြ ဘယ္ အရြယ္ေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္အေျခအေန မွာပဲ ရွိရွိ၊ ေမတၱာ ကေတာ့ သူတို႔ရင္ထဲမွာ အစဥ္အၿမဲ ရွိၾကတယ္ ဆုိတာ ဘယ္သူမွ ျငင္းႏုိင္မွာ မဟုတ္သလုိ သက္ ရဲ႕ ရင္ထဲမွာလည္း ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္တုိ႔ တဘြားဘြားေပၚစျပဳလာ သည္။
”ကဲ… ထုိင္ပါဦး။ ဒါနဲ႔ သမီးေလးလား၊ သားေလးလား၊ အေျဖထြက္ၿပီလား”
”ေနာက္တစ္ေခါက္ ဆရာဝန္မႀကီးနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာ (၂) ပတ္လုိေသးတယ္ ေမေမရဲ႕။ ဒီတစ္ခါမွာ အာလ္ထရာေဆာင္း႐ုိက္ၿပီးရင္ သိမယ္ေျပာတယ္”
”ေမးမယ့္သာ ေမးရတာပါ။ သားျဖစ္ျဖစ္ သမီးျဖစ္ျဖစ္ တုိ႔ကေတာ့ ေျမးခ်ီရမွာပဲ မဟုတ္ ဘူးလား ေဖႀကီးရာ”
”အင္း… သမီးေရ၊ သမီးအေမလည္း အဘြား ႐ူး႐ူးရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕”
”အုိ… သားသမီးအခ်စ္.. ေျမးအႏွစ္ ဆုိတာ မၾကားဘူးဖူးလား..”
စမ္းေရလုိ ေအးျမခဲ့ေသာ ေမေမ့ေမတၱာ မ်ားက ခန္းေျခာက္မသြားေသးပါ။ ေျပာင္းလဲ မသြားပါ။ အခုအခ်ိန္အထိ ေအးျမဆဲ၊ စီးဆင္း ဆဲ၊ ခြန္အားေတြ ေပးဆဲပါ။
”ကဲ… သက္၊ ေမေမ့ကုိ ေတာင္းဆုိမယ့္ ကိစၥ ေျပာလုိက္ေလ”
”ေအာင္မေလး… ေရႀကီးခြင္က်ယ္ ေတာင္းဆုိစရာ ကိစၥဆုိပါလား။ ဘာလဲ… အေမြလုိခ်င္ၿပီလား”
”အာ… မဟုတ္ပါဘူး ေမေမရဲ႕၊ ႀကံႀကီး စည္ရာ”
”အလကားပါ သမီးရယ္၊ ေမေမက ရယ္စရာအျဖစ္ ေျပာတာပါ၊ ကဲ… ေျပာရ ဘာေျပာစရာရွိလု႔ိလဲဆုိတာ”
”ဒီလုိ ေမေမရဲ႕။ သမီးတုိ႔ကေလးအတြက္ ပစၥည္းပစၥယေလးေတြဝယ္ၿပီး စုေဆာင္းေနရင္း က သမီးစိတ္ထဲမွာ လုပ္ခ်င္လာတာေလး ရွိလုိ႔ ပါ။ အဲဒါ…”
”ဘာမ်ားလဲ သမီးရယ္”
”ဟုိေလ… ေမေမ့တုန္းက သမီးကုိယ္ဝန္ ေဆာင္တုန္းမွာ သမီးအတြက္ သုိးေမြးဦးထုပ္ ေလးရယ္၊ ေျခအိတ္ေလးရယ္ ေမေမ့ကုိယ္တုိင္ ထုိးခဲ့တာေလ။ အဲသလုိပဲ… သမီးလည္း ကုိယ္တုိင္ထုိးၾကည့္ခ်င္လုိ႔”
”ကဲ… မိေရႊသက္ေရ၊ ေမေမေတာ့ ထီေတာင္ ထုိးခ်င္လာၿပီ။ ဒီလုိကိစၥေတြကုိ တစ္ခါမွ စိတ္မဝင္စားခဲ့တဲ့သူက အခု အေမ လည္း ျဖစ္မယ္ဆုိေရာ”
”ဟုတ္တယ္ ေဒၚေလးရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ပထမေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကုိ အံ့ၾသသြားတာ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္မွ တျဖည္းျဖည္း ေတြးလာ မိတယ္။ မိခင္စိတ္ဆိုတာ ဒါပဲလားလုိ႔”
”ဟုတ္တာေပါ့ သားရယ္။ အဲဒါဟာ ဘယ္လုိမွတားဆီးမရတဲ့ မိခင္စိတ္ပဲ။ သဘာဝ ကုိ ဘယ္မွာဆန္႔က်င္လ႔ုိရမွာလဲ။ ေမေမ့ေတာ့ ဝမ္းသာတယ္ သမီးရယ္။ ငါ့သမီးသက္ တကယ့္ မိခင္ေကာင္း ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့ေနာ္”
ေျပာရင္းဆုိရင္း ေမေမ့ မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္စတုိ႔ တြဲလဲခုိလာသည္။ မ်က္ရည္မ်ား အျပင္သုိ႔ထြက္မလာေအာင္ ေမေမ ႀကိဳးစားထိန္း ေနတာကုိ ေတြ႕ရသည္။ ဝမ္းသာလြန္းေသာ မ်က္ရည္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သက္လည္း သူအေမကို ေျပးဖက္လုိက္ပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ …
”ဟီး…ဟီး…ဟီး…”
သက္၏ ခံစားခ်က္မ်ား ပြင့္အန္လာပါ သည္။
”ေမေမရယ္ သမီး အခု ေမေမ့ေမတၱာကုိ နားလည္ပါၿပီ”
”မငုိပါနဲ႔ သမီးရယ္၊ ဒါငုိစရာမွ မဟုတ္တာ။ သမီးက ေမေမ့ေမတၱာကုိ နားလည္ၿပီဆုိတာ ဝမ္းသာစရာေလ သမီးရဲ႕”
ဝမ္းသာစရာမုိ႔ မငုိနဲ႔လုိ႔ေျပာေသာ ေမေမ ကုိယ္တုိင္ မ်က္ရည္တုိ႔ ထိန္းမထားႏုိင္ခဲ့ပါ။သားသမီးႏွစ္ေယာက္ကုိၾကည့္ၿပီး ေဘးက ေယာက်္ားသားႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ မ်က္စပစ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိမ်က္စ မ်ားက ျပက္ရယ္ျပဳျခင္း မဟုတ္ပါ။ ‘ဝေအာင္သာ ငိုၾကပါေစ’ ဆိုေသာ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။
ဆရာဝန္မႀကီး ၏ ႏႈတ္မွထြက္လာမည့္ စကားမ်ားကို ‘သက္’ ေရာ ‘ကုိ’ ပါ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ေစာင့္စားေနၾကပါသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ေနေလ ၾကာသည္ဟု ထင္ရေလ ပင္ ျဖစ္သည္။
”ကဲ… သမီး ထုိင္လို႔ရၿပီ။ အေဖနဲ႔အေမ က ဘာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ အခုအေျဖကေတာ့ ေယာက္်ားေလးပါပဲ”
”ဟယ္… တကယ္”
‘သက္’ ၏ အာေမဍိတ္သံက အခန္း၏ အျပင္ဘက္သို႔ လွ်ံထြက္သြားသည္။
”ဟာ… ဝမ္းသာတယ္ဗ်ာ။ ကဲ… သက္ေရ သားသားေလးတဲ့။ ၿပီးရင္ ေမေမတို႔ဆီ ဖုန္းနဲ႔ အေၾကာင္းၾကားၾကရေအာင္”
သက္၏ မ်က္ႏွာေပၚမွ ဝမ္းသာမႈအရိပ္ အေယာင္မ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျပည့္ဝသြားသူ တစ္ေယာက္ပမာ ပန္းႏုေသြး သန္းေနတာ ေတြ႕ရသည္။ အိပ္မက္ေတြက မွန္လုိက္ တာလို႔ လည္း ေတြးမိသည္။
”ကဲ… ေပ်ာ္စရာေတြကေန ဝမ္းနည္း စရာေတြ မျဖစ္ဖုိ႔ မွာထားတဲ့ အခ်က္ေလးေတြ လည္း မေမ့နဲ႔ေနာ္”
”ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမႀကီး အစားအေသာက္ အေနအထုိင္ အားလံုးကို ဆင္ျခင္ပါတယ္”
”သက္အတြက္ လိုအပ္တာ မွန္သမွ်ကို လည္း ခင္ပြန္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လုပ္ေပးေန ပါတယ္”
”ေယာက္်ား လုပ္သူက ေဆးလိပ္ မေသာက္ တာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ေၾသာ္… ေမးခုိင္ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး တစ္ႀကိမ္ ထိုးၿပီးၿပီ ေနာ္”
”ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမႀကီး။ အင္း … တစ္ခု ေလး ေမးခ်င္ပါတယ္။ ‘သက္’ က ကေလး အတြက္ သိုးေမြး ဦးထုပ္ေလးေတြ၊ ေျခအိတ္ေလး ေတြ ကုိယ္တုိင္ ထိုးခ်င္ေနတာ။ အဲ့ဒါ ျဖစ္ပါ့ မလားရ ဆရာမႀကီး”
”ဘာလုိ႔မျဖစ္ရမွာလဲ။ တစ္ေန႔ခ်င္း နည္း နည္းစီ အခ်ိန္ယူၿပီးထုိးေပါ့။ အေညာင္း မမိေစ နဲ႔ေလ”
”ဟုတ္ပါတယ္။ သက္လည္း ဒီလုိပဲ စဥ္းစားမိပါတယ္။ အေညာင္းေျပ အညာေျပ အိမ္အလုပ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေတြနဲ႔ တြဲၿပီး လုပ္မွာ ပါ”
”ေကာင္းပါတယ္။ ဆရာမ အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီလုိဆႏၵမ်ိဳးကို ပိုၿပီးေတာင္ အားေပးခ်င္ေသး တယ္။ ဒါက မိခင္ရဲ႕ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေစတယ္ ေလ။ ဒီလုိတည္ၿငိမ္ၿပီး သားသမီးအတြက္ ဆုိတဲ့စိတ္၊ သားသမီးအတြက္ဆုိတဲ့ ေမတၱာက ဗိုက္ထဲက ကေလးကိုလည္း သက္ေရာက္မႈ ရွိတယ္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ဘဝမွာ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္နဲ႔ စိတ္ဒုကၡေတြကင္းမွ ကေလး ရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကိုလည္း အေထာက္အကူျပဳတာ ကြဲ႕”
”ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ”
”ေနာက္ၿပီး ဒီလုိ မိခင္စိတ္ကပဲ ကေလး ေမြးရာမွာ လြယ္ကူဖို႔၊ ေမြးၿပီးတဲ့အခါ မိခင္ႏုိ႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ထြက္ဖို႔ အားေပးတယ္ ေလ”
”ဟုတ္လား… ဆရာမ…”
‘ဟုတ္တာေပါ့။ မိခင္ရဲ႕ ႐ုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ၊ အာဟာရနဲ႔ က်န္းမာေရးေတြ လုိအပ္ သလို မိခင္ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ စိတ္ခံစားခ်က္ ေတြကလည္း ကိုယ္ဝန္နဲ႔ သေႏၶသား အေပၚမွာ သက္ေရာက္မႈ ရွိတယ္ကြဲ႕”
‘ဒါဆုိရင္ သမီး… ဒီလုိဆႏၵရွိတာ မွန္တာေပါ့ေနာ္”
”ေအးေပါ့။ ဒါကလည္း သဘာဝအရ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ မိခင္စိတ္ ရဲ႕လႈံ႕ေဆာ္မႈ တစ္ခု ပါပဲ။ သားသမီးအတြက္ဆုိတဲ့ ဆႏၵ၊ သားသမီး အတြက္ ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြက ေနာက္ပိုင္း မိခင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ့္ ဘဝအတြက္ ျပင္ဆင္မႈမွာ ေတာ္ေတာ္ အသံုးဝင္တာေလ။ ေမြးၿပီးရင္… ႏုိ႔တုိက္ရမယ္… ကေလးကို ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ရမယ္။ ေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္ ရမယ္… ဒီလုိ ခရီးရွည္ႀကီး ကို ျဖတ္သန္းဖုိ႔ အတြက္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ကာလ တစ္ေလွ်ာက္မွာ စိတ္ပုိင္း ဆုိင္ရာ ျပင္ ဆင္မႈေတြက အရမ္းကို အေရးႀကီးတာေလ…’
‘သက္’ ႏွင့္ ‘ကို’ တုိ႔ရဲ႕ဝင္းပေနေသာ မ်က္ႏွာမ်ားက တည္ၿငိမ္ေနေသာ မ်က္ႏွာမ်ားဆီ သို႔ ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားသည္။ ဆရာဝန္မ ႀကီးေျပာျပေသာ စကားမ်ား ကို ေလးေလး နက္နက္ နားေထာင္ေနမိသည္။
”အခု သားသားေလးမို႔ ဆႏၵနဲ႔ တစ္ထပ္ တည္းျဖစ္လို႔ ဝမ္းသာၾကရတယ္ဆုိေပမဲ့ သမီး ေလးဆုိလည္း ဒီလုိ စိတ္ထားေတြနဲ႔ပဲ ႀကိဳဆုိ ရမွာပဲေလ။ သားျဖစ္ျဖစ္ သမီးျဖစ္ျဖစ္ မိခင္စိတ္ ကေတာ့ အတူတူပါပဲ။ မိဘေမတၱာကလည္း ဘယ္သားသမီးမဆုိ အတူတူပဲ ျဖစ္ရမွာပါပဲ”
”ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမႀကီး။ သမီး သေဘာ ေပါက္ပါတယ္”
”ေအး… ေယာက္်ားေဖာင္စီး၊ မိန္းမ မီးေနဆုိတဲ့ ျမန္မာ စကားပံုလည္း သမီးတို႕ သိတာပဲ မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ သားေမြး ရတယ္ ဆုိတာ အသက္ နဲ႔ရင္းရတဲ့ အလုပ္ပဲ။ လူ႕ျပည္ လူ႕ေလာက ထဲကို ကုိယ့္ရဲ႕မ်ဳိးဆက္ သားသမီး ေတြ ေမြးဖြား ႀကီးျပင္းလာႏုိင္ဖုိ႔၊ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ ကုိယ့္ အသက္ ကုိေတာင္ စြန္႔သြားၾကရတယ္။ ဒီအတြက္ မိခင္တစ္ေယာက္ မွာရွိတဲ့ စိတ္ ခြန္အား၊ သတိၱေတြက အႏၲရာယ္ကို ရင္ဆုိင္ႏုိင္ ဖို႔ အားေမြးေပးေနတာပဲ မဟုတ္လား”
”ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာမႀကီး။ ဆရာမႀကီးရဲ႕ စကားကိုၾကားရတာ သမီးအတြက္ ခြန္အားေတြ ရွိလာသလုိပဲ”
”ေအး… ေအး။ ေနာက္တစ္ေခါက္လာ ရင္ေတာ့ ေမးခုိင္ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး ဒုတိယ အႀကိမ္ထုိးရမယ္။ ၿပီးရင္ ေမြးဖြားခ်ိန္ အတြက္ ေျပာျပစရာရွိတာေတြ ေျပာျပမယ္။ နုိ႔တုိက္ ဖို႔ အတြက္ ဘယ္လို ျပင္ဆင္ထားရမလဲ ဆုိတာ ေတြပါ ပါမွာေပါ့”
”ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္”
”ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို ခြင့္ျပဳပါဦးဆရာမႀကီး”
”ကဲ… ကဲ… သြားၾက။ ေနာက္တစ္ ေခါက္ ျပန္လာရမယ့္ရက္သာ မေမ့ေစနဲ႔”
”ဟုတ္ကဲ့ပါ”
ေဆးခန္းမွ ျပန္ထြက္လာေသာအခါ
‘သက္’ ႏွင့္ ‘ကုိ’ တို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး စကား မေျပာျဖစ္ၾက။ ကုိယ္စီအေတြးမ်ားျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။
သို႔ေသာ္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏ ရင္ထဲမွ ခြန္အားမ်ားကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မျမင္နုိင္ပါ။ ေနာင္ ၅ လေက်ာ္၊ ၆ လအၾကာမွာ ေမြးဖြား လာမည့္ သားေလးအတြက္၊ သားသမီး ရတနာ အတြက္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ အ႐ုဏ္ဦး ေရာင္နီကို လက္ကမ္း ႀကိဳဆုိရမည့္ သူမ်ား၏ ေျခလွမ္းမ်ားက အေရွ႕ အရပ္သို႔ သြက္သြက္ လက္လက္ လွမ္းေနၾကပါသည္။
ေဒါက္တာ ေနဝင္း